Niedawno pisałem o meczu Szkocja – Anglia wspominając, że Anglia kolejny raz zdobyła Calcutta Cup. Po opublikowaniu artykułu w Internecie, część czytelników bloga oraz portalu RugbyPolska.pl zwróciła się z prośbą o dokładniejsze wyjaśnienie historii pucharu. Postanowiłem więc przedstawić kilka ciekawych informacji dotyczących zarówno Calcutta Cup jak i innych nagród, które towarzyszą rywalizacji najlepszych drużyn narodowych Europy.
Najważniejszym trofeum, o jakie walczą europejskie potęgi jest bez wątpienia Six Nations Cup. Puchar przyznawany jest zwycięzcy turnieju od 1993 roku a pierwszą reprezentacją, która go zdobyła była Francja. Został wykonany ze srebra przez prestiżową londyńską firmę Williams Comyns. Pojemność 3,75l wystarcza aby zmieścić w nim około pięciu butelek szampana… Puchar ma ciekawy kształt – składa się z 15 ścian, które symbolizują piętnastu zawodników znajdujących się na boisku, oraz 3 uchwytów, reprezentujących arbitrów prowadzących spotkanie – sędziego głównego i dwóch sędziów liniowych.
Uaktualnienie:
W 2015 roku puchar został zamieniony na nowy. Na ważącej 7kg i mierzącej 75cm nagrodzie wygrawerowano dotychczasowych zwycięzców i przewidziano sporo miejsca na pomieszczenie nowych. Puchar wykonany jest ze srebra a w uchwytach umieszczono złote szóstki. Produkcją zajęła się prestiżowa londyńska firma Thomas Lyte a wykonanie zajęło ponad 200 godzin pracy. Sześć ścian reprezentuje sześć rywalizujących nacji, dodatkowo na trofeum znajduje się herb każdego z krajów oraz rok dołączenia do turnieju. Szczyt uwieńczony jest piłką do rugby w koronie a na całość składa się 50 elementów.
Uaktualnienie:
W 2015 roku puchar został zamieniony na nowy. Na ważącej 7kg i mierzącej 75cm nagrodzie wygrawerowano dotychczasowych zwycięzców i przewidziano sporo miejsca na pomieszczenie nowych. Puchar wykonany jest ze srebra a w uchwytach umieszczono złote szóstki. Produkcją zajęła się prestiżowa londyńska firma Thomas Lyte a wykonanie zajęło ponad 200 godzin pracy. Sześć ścian reprezentuje sześć rywalizujących nacji, dodatkowo na trofeum znajduje się herb każdego z krajów oraz rok dołączenia do turnieju. Szczyt uwieńczony jest piłką do rugby w koronie a na całość składa się 50 elementów.
Kolejnym prestiżowym osiągnięciem jest wygranie Triple Crown, czyli potrójnej korony. Walczą o nią reprezentacje Anglii, Walii, Irlandii i Szkocji. Tytuł istnieje od pierwszej edycji turnieju Home Nations, który z czasem przeistoczył się w Five Nations, a później Six Nations. W inauguracyjnej edycji w 1883 roku wszystkie trzy mecze wygrała Anglia. Termin „Triple Crown” nie był wtedy powszechnie używany – zwrot trafił na stałe do słownika języka angielskiego – Oxford English Dictionary - dopiero w 1900 roku. Aż do 2006 roku zwycięska ekipa nie dostawała żadnego trofeum, dlatego na potrójną koronę mówiło się czasem „invisible cup”, czyli niewidzialny puchar. W 2006 roku główny sponsor Six Nations – Royal Bank of Scotland zlecił wykonanie nagrody firmie Hamilton & Inches. Od tego czasu Triple Crown trzykrotnie otrzymała reprezentacja Irlandii oraz dwukrotnie Walii. Do ciekawych statystyk należą osiągnięcia Walii i Anglii, które zdołały zdobyć potrójną koronę przez cztery lata z rzędu (Walia w latach 1976-1979, a Anglia 1995-1998), innym reprezentacjom nigdy nie udało się utrzymać korony na dłużej niż dwa sezony.
Najstarszym rugbowym trofeum jest Calcutta Cup – czyli puchar wręczany zwycięzcy meczu pomiędzy Anglią i Szkocją. Historia powstania tej nagrody sięga 1879 roku i wiąże się z klubem Calcutta Football Club z Indii. W 1872 roku rozegrano mecz w Kalkucie, który cieszył się olbrzymim zainteresowaniem i dał początek rugby w Indiach. W 1873 roku grupa absolwentów angielskiej Rugby School założyła tam klub rugby, który w początkowym okresie istnienia bardzo prężnie się rozwijał. W 1878 roku, doszło jednak do rozwiązania klubu z powodu wyjazdu pułku Armii Brytyjskiej stacjonującego w Kalkucie. Jego żołnierze byli zawodnikami i kibicami rugby, gdy ich zabrakło, miejscowa ludność straciła zainteresowanie dyscypliną preferując łatwiejsze sporty takie jak polo czy tenis. Niektórzy twierdzą, że prawdziwym powodem było zamknięcie działającego w klubie darmowego baru… Członkowie postanowili wypłacić 270 srebrnych rupii, które znajdowały się w kasie. Przetopili je na trofeum i podarowali RFU zachowując w ten sposób pamięć o klubie. Puchar ma wysokość około 45 cm, na szczycie znajduje się statuetka indyjskiego słonia a uchwyty tworzą trzy kobry królewskie. Do drewnianej podstawy przytwierdzono tabliczki, na których widnieje data każdego z meczów, zwycięzca oraz nazwiska kapitanów. Niestety o puchar nie zawsze należycie dbano. Szczególnie sporo uszkodzeń odniósł w 1988 roku kiedy angielscy i szkoccy rugbiści postanowili użyć go jako piłki, kopiąc po ulicach Edynburga podczas powrotu z pomeczowej imprezy. Z tego powodu oryginalne trofeum znajduje się obecnie w Muzeum Rugby na Twickenham, a Anglia i Szkocja posługują się wiernymi replikami.
Do mniej znanych pucharów przyznawanych przy okazji Six Nations należą Centenary Quaich – czyli nagroda przyznawana zwycięzcy meczu pomiędzy Szkocją i Irlandią. Zarówno wygląd jak i nazwa trofeum wywodzą się z tradycji celtyckiej. Terminem Quaich określano naczynie służące do picia, posiadające dwa uchwyty do trzymania i będące czymś pomiędzy pucharem a misą. W języku gaelickim szkockim Quaich oznacza „cup” – czyli puchar. Mimo że Szkocja i Irlandia grały ze sobą już 122 razy, nagroda jest stosunkowo młoda – pierwszy raz przyznano ją dopiero w 1989 roku.
Irlandia i Anglia grają o Millenium Trophy. Trofeum ma bardzo ciekawy i nietypowy kształt. Przedstawia hełm wikingów z dwoma rogami. Jest przyznawane od 1988 roku i zostało wprowadzone przy okazji obchodów tysiąclecia Dublina. Do tej pory Anglia zwyciężyła 17 razy a Irlandia 10.
Najmłodszą nagrodą jest Giuseppe Garibaldi Trophy. Trofeum przyznaje się od 2007 roku. Zostało zaprojektowane aby upamiętnić włoskiego rewolucjonistę, urodzonego w 1807 roku w Nicei – Giuseppe Garibaldiego, który zasłynął m.in. walką o zjednoczenie Włoch. Do tej pory Francja zwyciężyła pięć razy a Włochy dwa. Statuetka ma futurystyczny kształt, została zaprojektowana przez byłego reprezentanta Francji w rugby, który jest także cenionym rzeźbiarzem – Jean-Pierre Rivesa.
Na koniec warto wspomnieć o trofeum, którego nikt nie chce otrzymać. Mowa oczywiście o Wooden Spoon czyli drewnianej łyżce. Ten nieoficjalny tytuł przyznawany jest drużynie, która zajmie ostatnie miejsce w turnieju. Tradycja wywodzi się z Cambridge University, gdzie pokaźnych rozmiarów drewnianą łyżkę (o długości ok 1,5m) otrzymywał student, który zdał egzamin z najniższym wynikiem. Dokładnie nie wiadomo w jaki sposób drewniana łyżka przywędrowała do rugby. Prawdopodobnie stało się to za sprawą absolwentów Cambridge, którzy grali w reprezentacji Anglii. Chociaż termin ma długą historię i na dobre zadomowił się w europejskim rugby, używany jest tylko jako metafora. W turniejach Home Nations, Five Nations oraz Six Nations, nie istnieje i nigdy nie istniało fizyczne trofeum drewnianej łyżki, które byłoby przyznawane ostatniej drużynie.
Podobne trofea funkcjonują także przy okazji meczów Rugby Championship oraz starć najlepszych drużyn północnej i południowej półkuli. Ten temat opiszę szerzej innym razem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz